روزنوشت هاي ... (11)

روز معمولي اي بود. صبح و عصر باز هم به درس گذشتند. صبح يك سري هم به پارسه زدم و توي راه شماره جديد شهروند را با چند روز تاخير خريدم. شماره خيلي خوبي نبود. پرونده چه گوارا ( بامزه است توي نشريه اي كه سر تا پا ليبرال هستند )، پرونده ليبراليسم و عدالت ( چه شوخي بامزه اي )، به همراه يك مطلب از آيدين آغداشلو كه البته بخش هايي از يك گفتگوي كوتاه به نظر مي آمد. اما استاد حرف دل ما را زده بود و اينكه اسكار و بقيه جشنواره هاي دنيا سياسي هستند و يا تابع مسائلي ديگر و اينكه فيلمي در اين جشنواره ها جايزه بگيرد يا فيلمي نگيرد نه افتخار اين يكي است و نه ننگ ديگري. همين جشنواره فجر خودمان هم از اين قاعده مستثني نيست. دو سال پيش را يادتان هست كه در حضور چهارشنبه سوري جايزه بهترين فيلم و بهترين كارگردان را به فيلم به نام پدر حاتمي كيا دادند!