جام جهانی

برخلاف نظر آنهایی که معتقد بودند جام جهانی امسال در مجموع چندان جالب نبود معتقدم مسابقات فوق العاده ای را دیدیم که تا مدتها در ذهن می مانند. شاید هم این همه ذوق زندگی ناشی از سرخوردگی در مسابقات چهار سال پیش کرو و ژاپن باشد، اما بسیاری زیباییهای همین دوره از رقابت ها را هم نمی توان نادیده گرفت. یکی از نکات جذاب این جام بازیهای خوب از ستاره های بزرگی بود که مدتی است در باشگاه های یا تیم های ملی شان فروغ گذشته را نداشته اند.
فیگو برای پرتغال بازیهای درخشانی انجام داد و حتی وقتی در آخرین لحظات بازی با آلمان در رده بندی به میدان آمد سانتر فوق العاده ای کرد که به ضربه سر و گل نونو گومژ منجر شد.
بکهام برای انگلیس خوب بازی کرد و یکی از همان ضربات آزاد استثنائی اش را هم زد تا یادمان بیاید که این همان دیوید بکهامی است که زمانی در منچستر یونایتد کابوس دروازه بان ها و خط دفاعی تیم ها بود.
رونالدویی که روزهای آغازین جام با مسئله اضافه وزن خود خبرساز شده بود هم توقعات را برآورده کرد و با زدن سه گل دیگر آقای گل ادوار جام جهانی شد.
الکساندرو دل پیرو، ستاره محبوب هواداران یوونتوس تنها همان دقایق محدودی که وارد بازی می شد را نیاز داشت تا یکی از زیباترین و حرفه ای ترین گل های جام جهانی را به ثمر برساند. ضربه دل پیرو بیش از هر چیز معنای حقیقی و ملموس کلمه ای به نام forward بود.
رائول دوست داشتنی هم برای تیمش یک گل حساس را به ثمر رساند هر چند که اسپانیایی های دوست داشتنی این بار هم نتوانستند طلسم را بشکنند و با بد شناسی در مقابل فرانسه ای قرار گرفتند که بازیهای قبلی اش بی نهایت ضعیف بود اما در آن مسابقه زیدان را در یکی از بهترین روزهایش در اختیار داشت.
اما ستاره بازیها بدون شک زیدان بود. برای من که زیدان و فرانسه همیشه تیمهای مورد علاقه ام را در جام های مختلف حذف کرده بودند دیدن اینکه آنها تا فینال جام بالا آمده اند سخت بود. با وجود آنکه از بین دو تیم فینالیست ایتالیا را بیشتر دوست داشتم اما مسئله ای به نام زیدان در میان بود تا نگذارد از قهرمانی ایتالیا خوشحال باشیم. ستاره ای می توانست به باشکوه ترین شکل ممکن از زمین چمن خداحافظی کند. پایانی زیبا برای ستاره ای که سالها از بازیش لذت بردیم. اما ...
گرچه تیم ملی کشورمان با مفتضحانه ترین بازیها از جام حذف شد، آرژانتین دوست داشتنی را آلمان ها حذف کردند، برزیل با همه ستاره هایش جام را ترک کرد و زیدان با آن ضربه سر عیش مان را از دیدن بازیهایش ناقص کرد، اما با همه اینها جام خوبی بود، با خاطره هایی بسیار برای روزها و سالهای بعد.

photos : AFP
برای دیدن مجموعه کامل عکسها اینجا را کلیک کنید.